Παράκληση της Παναγίας

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ
ΚΑΝΟΝΕΣ
ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
κείμενο - μετάφραση
Μετάφραση:
Γ ε ώ ρ γ ι ο ς Β. Μ α υ ρ ο μ ά τ η ς
Εκδόσεις “ΤΕΡΤΙΟΣ”
ΚΑΤΕΡΙΝΗ
1
ΤΥΠΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
Από την 1η μέχρι και την 13η του μηνός Αυγούστου, εκτός
από τα Σάββατα και την παραμονή της γιορτής της
Μεταμορφώσεως, στον Εσπερινό, μετά από το «Νυν απολύεις…»
ψάλλονται μια ο ένας και μια ο άλλος ο Μικρός και ο Μεγάλος
Παρακλητικός Κανόνας, αρχίζοντας από τον Μικρόν.
Τις Κυριακές ψάλλεται πάντοτε ο Μεγάλος Παρακλητικός
Κανόνας άσχετα με τη σειρά.
Σημείωση: Το κείμενο του Μικρού και Μεγάλου Παρακλητικού

Κανόνα είναι από την εγκόλπια έκδοση της Αποστολικής Διακονίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος, του έτους 1984.
2
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΜΙΚΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΑ
Ο Ιερέας:
Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους
αιώνας των αιώνων.
Ο Αναγνώστης:
Αμήν.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΒ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν

μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου˙
Και μη εισέλθεις εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου
δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων.
Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις
γην την ζωήν μου, εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος˙
Και ηκηδίασεν επ΄εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η
καρδία μου.
Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις
σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων.
Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη
άνυδρός σοι.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου˙ μη
αποστρέψεις το πρόσωπόν σου απ΄εμού, και ομοιωθήσομαι τοις
καταβαίνουσιν εις λάκκον.
3
Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι
ήλπισα˙ γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι προς σε
ήρα την ψυχήν μου.
Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον.
Δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου˙
το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία.
Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη
σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου.
Και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και
απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος
σου ειμι.
Και αμέσως λέει ο Χορός:

Ήχος δ΄.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν˙ ευλογημένος ο ερχόμενος εν

ονόματι Κυρίου.
Στίχος α΄. Εξομολογείσθε τω Κυρίω κα επικαλείσθε το
όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν…
Στίχος β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσάν με, και τω ονόματι
Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη και εστι θαυμαστή εν
οφθαλμοίς ημών.
Μετά λένε τα εξής Τροπάρια:

Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, *αμαρτωλοί και

ταπεινοί, και προσπέσωμεν * εν μετανοία, κράζωντες εκ βάθους
ψυχής˙ * Δέσποινα, βοήθησον, * εφ΄ημίν σπλαχνισθείσα˙ *
σπεύσον, απολλύμεθα * υπό πλήθους πταισμάτων. * μη
4
αποστρέψης σους δούλους κενούς ˙ * σε γαρ και μόνην ελπίδα
κεκτήμεθα.
Δόξα Πατρί… και πάλι το ίδιο ή το

Απολυτίκιο του αγίου του Ναού.
Και νυν… το εξής όμοιο:
Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, * τας δυναστείας σου λαλείν

οι ανάξιοι. * Ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, * τις ημάς
ερρύσατο * εκ τοσούτων κινδύνων, * τις δε διεφύλαξεν * έως νυν
ελευθέρους; * Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου ˙ * σους γαρ
δούλους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.
Ο Αναγνώστης λέει τον:

ΨΑΛΜΟ Ν΄ (50)
Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το

πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου˙ Επί
πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου
καθάρισόν με.
Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου
ενώπιόν μου εστί δια παντός.
Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα,
όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και νικήσης εν τω
κρίνεσθαί σε.
Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ
με η μήτηρ μου.
Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της
σοφίας σου εδήλωσάς μοι.
Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι˙ πλυνείς με, και
υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι.
Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται
οστέα τεταπεινωμένα.
5
Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και
πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον.
Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ,ο Θεός, και πνεύμα ευθές
εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου.
Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμα σου
το άγιον μη αντανέλης απ΄εμού.
Απόδος μοι την αγαλλίασην του σωτηρίου σου και πνεύματι
ηγεμονικώ στήριξόν με.
Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε
επιστρέψουσι.
Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός ο Θεός της σωτηρίας μου˙
αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου.
Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί
την αίνεσίν σου.
Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν ολοκαυτώματα ουκ
ευδοκήσεις.
Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν
συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει.
Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και
οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ˙
Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και
ολοκαυτώματα˙
Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Μετά ο χορός ψάλλει τον

ΚΑΝΟΝΑ
Ωδή α΄. Ήχος πλ. δ΄. Ο Ειρμός:
Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν * και την αιγυπτίαν * μοχθηρίαν

διαφυγών * ο Ισραηλίτης ανεβόα˙ * Τω λυτρωτή και Θεώ ημών
άσωμεν.
Τροπάρια:
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.
6
Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, * προς σε καταφεύγω *
σωτηρίαν επιζητών˙ * ω Μήτερ του Λόγου και Παρθένε, * των
δυσχερών και δεινών με διάσωσον.
Παθών με ταράττουσι προσβολαί, * πολλής αθυμίας *

εμπιπλώσαι μου την ψυχήν˙ * ειρήνευσον, Κόρη, τη γαλήνη * τη
του Υιού και Θεού σου, Πανάμωμε.
Δόξα Πατρί…
Σωτήρα τεκούσαν σε και Θεόν * δυσωπώ, Παρθένε, *

λυτρωθήναι με των δεινών˙ * σοι γαρ νυν προσφεύγων, ανατείνω
* και την ψυχήν και την διάνοιαν.
Και νυν…
Νοσούντα το σώμα και την ψυχήν * επισκοπής θείας * και

προνοίας της παρά σου * αξίωσον, μόνη Θεομήτορ, * ως αγαθή
αγαθού τε λοχεύτρια.
Ωδή γ΄. Ο Ειρμός:
Ουρανίας αψίδος, * οροφουργέ Κύριε * και της Εκκλησίας

δομήτορ, * συ με στερέωσον * εν τη αγάπη τη ση, * των εφετών η
ακρότης, * των πιστών το στήριγμα, * μόνε Φιλάνθρωπε.
Τροπάρια:
Προστασίαν και σκέπην * ζωής εμής τίθημι * σε,

Θεογεννήτορ Παρθένε˙ * συ με κυβέρνησον * προς τον λιμένα σου, *
τον αγαθών η αιτία, * των πιστών το στήριγμα, * μόνη Πανύμνητε.
7
Ικετεύω, Παρθένε, * τον ψυχικόν τάραχον και της αθυμίας την ζάλην *
διασκεδάσαι μου˙ * συ γαρ, Θεόνυμφε, * τον αρχηγόν της γαλήνης, * τον
Χριστόν, εκύησας, * μόνη Πανάχραντε.
Ευεργέτην τεκούσα, * τον των καλών αίτιον, * της ευεργεσίας τον

πλούτον * πάσιν ανάβλυσον˙ * πάντα γαρ δύνασαι, * ως δυνατόν εν ισχύϊ,
* τον Χριστόν κυήσασα, * Θεομακάριστε.
Και νυν…
Χαλεπαίς αρρωστίαις * και νοσεροίς πάθεσιν * εξεταζομένω, Παρθένε,

* συ μοι βοήθησον ˙ * των ιαμάτων γαρ * ανελλιπή σε γινώσκω *
θησαυρόν, Πανάμωμε, * τον αδαπάνητον.
Διάσωσον από κινδύνων * τους δούλους σου, Θεοτόκε, * ότι πάντες

μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν, * ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.
Επίβλεψον εν ευμενεία, * πανύμνητε Θεοτόκε, * επί την εμήν χαλεπήν
του σώματος κάκωσιν * και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Ο Ιερέας λέει τη ΔΕΗΣΗ:
Ελέησον ημάς, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, δεόμεθά σου,

επάκουσον και ελέησον.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησον˙ Κύριε, ελέησον˙ Κύριε ελέησον.
8
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (…) και πάσης της εν
Χριστώ ημών αδελφότητος.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης,υγείας, σωτηρίας,
επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του
Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών, των κατοικούντων
και παρεπιδημούντων εν τη πόλει (ή νήσω) ταύτη, των ενοριτών,
επιτρόπων, συνδρομητών και αφιερωτών του αγίου Ναού τούτου.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα και υπέρ των δούλων του Θεού
(και μνημονεύει τα ονόματα εκείνων, για τους οποίους τελείται
η Παράκληση).
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν
αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Χορός:
Αμήν.
9
Και το Κάθισμα:
Ήχος β΄. Τα άνω ζητών.
Πρεσβεία θερμή * και τείχος απροσμάχητον, * ελέους πηγή, *

του κόσμου καταφύγιον, * εκτενώς βοώμεν σοι˙ * Θεοτόκε
Δέσποινα, πρόφθασον * και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, * η μόνη
ταχέως προστατεύουσα.
Ωδή δ΄. Ο Ειρμός:
Εισακήκοα, Κύριε, * της οικονομίας σου το μυστήριον˙ *

κατενόησα τα έργα σου * και εδόξασά σου την Θεότητα.
Τροπάρια:
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Των παθών μου τον τάραχον, * η τον κυβερνήτην τεκούσα Κύριον, *

και τον κλύδωνα κατεύνασον * των εμών πταισμάτων, Θεονύμφευτε.
Ευσπλαχνίας την άβυσσον * επικαλουμένω της σης παράσχου μοι, *

η τον εύσπλαχνον κυήσασα * και Σωτήρα πάντων των υμνούντων σε.
Απολαύοντες, Πάναγνε, * των σων δωρημάτων, ευχαριστήριον

* αναμέλπομεν εφύμνιον, * οι γινώσκοντές σε, Θεομήτορα.
Και νυν…
Οι ελπίδα και στήριγμα * και της σωτηρίας τείχος

ακράδαντον
10
* κεκτημένοι σε, Πανύμνητε, * δυσχερείας πάσης εκλυτρούμεθα.
Ωδή ε΄. Ο Ειρμός:
Φώτισον ημάς * τοις προστάγμασί σου , Κύριε, * και τω

βραχίονί σου τω υψηλώ * την σην ειρήνην *παράσχου ημίν,
Φιλάνθρωπε.
Τροπάρια:
Έμπλησον, Αγνή, * ευφροσύνης την καρδίαν μου, * την σην ακήρατον

διδούσα χαράν, * της ευφροσύνης * η γεννήσασα τον αίτιον.
Λύτρωσαι ημάς * εκ κινδύνων, Θεοτόκε αγνή, * η αιωνίαν τεκούσα

λύτρωσιν * και την ειρήνην * την πάντα νουν υπερέχουσαν.
Λύσον την αχλύν * των πταισμάτων μου, Θεόνυμφε, * τω φωτισμώ

της σης λαμπρότητος, * η φως τεκούσα * το θείον και προαιώνιον.
Και νυν…
Ίασαι, Αγνή, * των παθών μου την ασθένειαν, * επισκοπής σου

αξιώσασα, * και την υγείαν * τη πρεσβεία σου παράσχου μοι.
Ωδή στ΄. Ο Ειρμός:
Την δέησιν εκχεώ προς Κύριον * και αυτώ απαγγελώ μου τας
θλίψεις, * ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη * και η ζωή μου τω Άδη
11
προσήγγισε˙ * και δέομαι, ως Ιωνάς˙ * Εκ φθοράς, ο Θεός, με
ανάγαγε.
Τροπάρια:
Θανάτου και της φθοράς ως έσωσεν, * εαυτόν εκδεδωκώς

τω θανάτω, * την τη φθορά και θανάτω μου φύσιν *
κατασχεθείσαν, Παρθένε, δυσώπησον * τον Κύριόν σου και Υιόν *
της εχθρών κακουργίας με ρύσασθαι.
Προστάτιν σε της ζωής επίσταμαι * και φρουράν

ασφαλεστάτην, Παρθένε, των πειρασμών διαλύουσαν όχλον * και
επηρείας δαιμόνων ελαύνουσαν˙ * και δέομαι δια παντός˙ * Εκ
φθοράς των παθών μου ρυσθήναι με.
Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα * και ψυχών σε παντελή

σωτηρίαν * και πλατυσμόν εν ταις θλίψεσι, Κόρη, * και τω φωτί
σου αεί αγαλλόμεθα. * Ω Δέσποινα, και νυν ημάς * των παθών και
κινδύνων διάσωσον.
Και νυν…
Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι * και ουκ έστιν ίασις τη

σαρκί μου˙ * αλλ΄η Θεόν και Σωτήρα του κόσμου * και τον
λυτήρα των νόσων κυήσασα, * σου δέομαι της αγαθής˙ * Εκ
φθοράς νοσημάτων ανάστησον.
12
Διάσωσον από κινδύνων * τους δούλους σου, Θεοτόκε, * ότι
πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν, * ως άρρηκτον τείχος
και προστασίαν.
Άχραντε η δια λόγου * τον Λόγον ανερμηνεύτως *
επ΄εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, * ως έχουσα
μητρικήν παρρησίαν.
Δέηση του Ιερέα και Εκφώνηση

(βλ. σελ. 24 κ. εξ.)
Κοντάκιο. Ήχος β΄.
Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, * μεσιτεία προς

τον Ποιητήν αμετάθετε, * μη παρίδης αμαρτωλών δεήσεων
φωνάς, * αλλά πρόφθασον, ως αγαθή, * εις την βοήθειαν ημών, *
των πιστώς κραυγαζόντων σοι˙ * Τάχυνον εις πρεσβείαν * και
σπεύσον εις ικεσίαν * η προστατεύουσα αεί, * Θεοτόκε, των
τιμώντων σε.
Το Α΄Αντίφωνο των Αναβαθμών.

Ήχος δ΄.
Εκ νεότητός μου * πολλά πολεμεί με πάθη˙ * αλλ΄αυτός

αντιλαβού * και σώσον, Σωτήρ μου (Δύο φορές).
Οι μισούντες Σιών * αισχύνθητε από του Κυρίου˙ * ως
χόρτος γαρ πυρί * έσεσθε απεξηραμμένοι (Δύο φορές).
Αγίω Πνεύματι * πάσα ψυχή ζωούται * και καθάρσει *

υψούται, λαμπρύνεται * τη τριαδική Μονάδι * ιεροκρυφίως.
Και νυν…
13
Αγίω Πνεύματι αναβλύζει * τα της χάριτος ρείθρα, *
αρδεύοντα * άπασαν την κτίσιν * προς ζωογονίαν.
Το Προκείμενο.
Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά και γενεά.

Στίχος: Άκουσον, θύγατερ, και ίδε και κλίνον το ους σου και
επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου, και
επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.
Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά κα γενεά.
Ο Ιερέας:
Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου
Ευαγγελίου, Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησον (τρεις φορές).
Ο Ιερέας:
Σοφία˙ ορθοί, ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου. Ειρήνη
πάσι.
Ο Χορός:
Και τω πνεύματί σου.
Ο Ιερέας:
Εκ του κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου, το Ανάγνωσμα.
Πρόσχωμεν.
Ο Χορός:
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Ο Ιερέας:
(Λουκ. α 39 – 49, 56)
14
Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ επορεύθη εις
την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα, και εισήλθεν εις τον
οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο ως
ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το
βρέφος εν τη κοιλία αυτής˙ και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η
Ελισάβετ και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν˙ Ευλογημένη συ
εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. Και πόθεν
μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; Ιδού γαρ ως
εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το
βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. Και μακαρία η
πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά
Κυρίου.
Και είπε Μαριάμ ˙ Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και
ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω Σωτήρι μου, ότι
επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ από
του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί ˙ ότι εποίησέ μοι μεγαλεία
ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού.
Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις και υπέστρεψεν
εις τον οίκον αυτής.
Ο Χορός:
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Δόξα Πατρί… Ήχος β΄.
Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, * Τριάς η εν Μονάδι, * εξάλειψον τα

πλήθη * των εμών εγκλημάτων.
Και νυν…
Ταις της Θεοτόκου * πρεσβείες, Ελεήμον, * εξάλειψον τα

πλήθη * των εμών εγκλημάτων.
15
Στίχος: Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και
κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Μη καταπιστεύσης με * ανθρωπίνη προστασία, * Παναγία

Δέσποινα, * αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου˙ * θλίψις γαρ έχει
με, * φέρειν ου δύναμαι * των δαιμόνων τα τοξεύματα, * σκέπην
ου κέκτημαι, *ουδέ που προσφύγω ο άθλιος, * πάντοθεν
πολεμούμενος * και παραμυθίαν ουκ έχων, πλην σου. * Δέσποινα
του κόσμου, * ελπίς και προστασία των πιστών, * μη μου παρίδης
την δέησιν, * το συμφέρον ποίησον.
Θεοτόκιο:
Ουδείς προστρέχων επί σοι * κατησχυμμένος από σου

εκπορεύεται, * αγνή Παρθένε Θεοτόκε˙ * αλλ΄αιτείται την χάριν
* και λαμβάνει το δώρημα, * προς το συμφέρον της αιτήσεως.
Μεταβολή των θλιβομένων, * απαλλαγή των ασθενούντων
υπάρχουσα, * Θεοτόκε Παρθένε, * σώζε πόλιν και λαόν, * των
πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, * η μόνη
προστασία των πιστών.
Ο Ιερέας:
Σώσον, ο Θεός, τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν
σου˙ επίσκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς˙ ύψωσον
κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και κατάπεμψον εφ’ ημάς τα ελέη
σου τα πλούσια˙ πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών
Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας˙ δυνάμει του τιμίου και
ζωοποιού Σταυρού˙
προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων ασωμάτων˙

ικεσίαις του τιμίου,ενδόξου προφήτου, Προδρόμου και
Βαπτιστού Ιωάννου˙ των αγίων ενδόξων και πανευφήμων
16
Αποστόλων˙ των εν αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων Ιεραρχών
και οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του Μεγάλου,
Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου˙ του εν
αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της
Λυκίας, του θαυματουργού˙ των αγίων ενδόξων και καλλινίκων
Μαρτύρων˙ των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών˙ των αγίων
και δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης˙ του αγίου (της
ημέρας) και πάντων σου των Αγίων, Ικετεύομέν σε, μόνε
πολυέλεε Κύριε, επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου
και ελέησον ημάς.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησον (Δώδεκα φορές).
Ο Ιερέας:
Ελέει και οικτιρμοίς και φιλανθρωπία του μονογενούς σου
Υιού, μεθ’ ού ευλογητός εί σύν τω παναγίω και αγαθώ και
ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των
αιώνων.
Ο Χορός:
Αμήν.
Ωδή ζ’. Ο Ειρμός:
Οι εκ της Ιουδαίας * καταντήσαντες Παίδες * εν Βαβυλώνί

ποτε, * τη πίστει της Τριάδος * την φλόγα της καμίνου *
κατεπάτησαν, ψάλλοντες˙ * Ο των Πατέρων ημών * Θεός,
ευλογητός εί.
Τροπάρια:
17
Την ημών σωτηρίαν * ως ηθέλησας, Σώτερ, *
οικονομήσασθαι, * εν μήτρα της Παρθένου * κατώκησας τω
κόσμω, * ήν προστάτιν ανέδειξας. * Ο των Πατέρων ημών *
Θεός, ευλογητός εί.
Θελητήν του ελέους, * όν εγέννησας, Μήτερ * αγνή,

δυσώπησον * ρυσθήναι των πταισμάτων * ψυχής τε μολυσμάτων,
* τους εν πίστει κραυγάζοντας˙ * Ο των Πατέρων ημών * Θεός,
ευλογητός εί.
Θησαυρόν σωτηρίας * και πηγήν αφθαρσίας * την σε

κυήσασαν * και πύργον ασφαλείας * και θύραν μετανοίας * τοις
κραυγάζουσιν έδειξας˙ * Ο των Πατέρων ημών * Θεός ευλογητός
ει.
Και νυν…
Σωμάτων μαλακίας * και ψυχών αρρωστίας, * Θεογεννήτρια,

* των πόθω προσιόντων * τη σκέπη σου τη θεία * θεραπεύειν
αξίωσον, * η τον Σωτήρα Χριστόν * ημίν αποτεκούσα.
Ωδή η’. Ο Ειρμός:
Τον Βασιλέα των ουρανών, όν υμνούσι, * στρατιαί των

Αγγέλων, υμνείτε * και υπερυψούτε είς πάντας τους αιώνας.
Τροπάρια:
18
Τους βοηθείας της παρά σού δεομένους * μη παρίδης,
Παρθένε, υμνούντας * και υπερυψούντάς σε, Κόρη, εις αιώνας.
Των ιαμάτων το δαψιλές επιχέεις * τοις πιστώς υμνούσί σε,

Παρθένε, * και υπερυψούσι τον άφραστόν σου τόκον.
Τας ασθενείας μου της ψυχής ιατρεύεις * και σαρκός τας

οδύνας, Παρθένε, * ίνα σε δοξάζω την κεχαριτωμένην.
Και νυν…
Των πειρασμών συ τας προσβολάς εκδιώκεις * και παθών

τας εφόδους, Παρθένε˙ * όθεν σε υμνούμεν εις πάντας τους
αιώνας.
Ωδή Θ’. Ο Ειρμός:
Κυρίως Θεοτόκον * σε ομολογούμεν * οι δια σου σεσωσμένοι,

Παρθένε αγνή * , σύν ασωμάτοις χορείαις * σε μεγαλύνοντες.
Τροπάρια:
Ροήν μου των δακρύων * μη αποποιήσης, η τον παντός εκ

προσώπου παν δάκρυον * αφηρηκότα, Παρθένε, * Χριστόν
κυήσασα.
19
Χαράς μου την καρδίαν * πλήρωσον, Παρθένε, * η της χαράς
δεξαμένη το πλήρωμα, * της αμαρτίας την λύπην * εξαφανίσασα.
Λιμήν και προστασία * των σοί προσφευγόντων * γενού,

Παρθένε, και τείχος ακράδαντον, * καταφυγή τε και σκέπη * και
αγαλλίαμα.
Φωτός σου ταις ακτίσι * λάμπρυνον, Παρθένε, * το ζοφερόν

της αγνοίας διώκουσα, * τους ευσεβώς Θεοτόκον * σε
καταγγέλλοντας.
Και νυν…
Κακώσεως εν τόπω * τω της ασθενείας * ταπεινωθέντα,

Παρθένε, θεράπευσον, * εξ αρρωστίας είς ρώσιν *
μετασκευάζουσα.
Και αμέσως:
Άξιον εστίν ως αληθώς * μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, * την

αειμακάριστον και παναμώμητον * και μητέρα του Θεού ημών.
Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ * και ενδοξοτέραν *
ασυγκρίτως των Σεραφίμ, * την αδιαφθόρως * Θεόν Λόγον
τεκούσαν, * την όντως Θεοτόκον, * σε μεγαλύνομεν.
Και ο Ιερέας θυμιατίζει το Θυσιαστήριο

και το Λαό.
Μεγαλυνάρια
20
Ήχος πλ. β΄. Την τιμιωτέραν.
Την υψηλοτέραν των ουρανών * και καθαροτέραν *

λαμπηδόνων ηλιακών, * την λυτρωσαμένην * ημάς εκ της
κατάρας, * την Δέσποιναν του κόσμου * ύμνοις τιμήσωμεν.
Από των πολλών μου αμαρτιών * ασθενεί το σώμα, * ασθενεί

μου και η ψυχή. * Προς σε καταφεύγω * την Κεχαριτωμένην ˙ *
ελπίς απηλπισμένων, * συ μοι βοήθησον.
Δέσποινα και μήτηρ του Λυτρωτού, * δέξαι παρακλήσεις *

αναξίων σων ικετών, * ίνα μεσιτεύσης * προς τον εκ σου
τεχθέντα. * Ω Δέσποινα του κόσμου, * γενού μεσίτρια.
Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν * νυν τη πανυμνήτω *

Θεοτόκω χαρμονικώς˙ * μετά του Προδρόμου * και πάντων, των
Αγίων, * δυσώπει, Θεοτόκε, * του οικτειρήσαι ημάς.
Άλαλα τα χείλη των ασεβών, * των μη προσκυνούντων * την

εικόνα σου την σεπτήν, * την ιστορηθείσαν * υπό του Αποστόλου
* Λουκά ιερωτάτου, * την Οδηγήτριαν.
Λέγεται το Μεγαλυνάριο του αγίου του Ναού.

Και:
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, * Πρόδρομε Κυρίου, *

Αποστόλων η δωδεκάς, * οι Άγιοι πάντες * μετά της Θεοτόκου, *
ποιήσατε πρεσβείαν * εις το σωθήναι ημάς.
Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς
(τρεις φορές).
21
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς˙ Κύριε, ιλάσθητι ταις
αμαρτίαις ημών˙ Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν ˙ Άγιε,
επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός
σου. Κύριε, ελέησον ˙ Κύριε, ελέησον ˙ Κύριε, ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου ˙
ελθέτω η βασιλεία σου ˙ γεννηθήτω το θέλημά σου, ως εν
ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν
σήμερον ˙ και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς
αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών ˙ και μη εισενέγκης ημάς εις
πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ο Ιερέας:
Ότι σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του
Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ο Αναγνώστης λέει το Απολυτίκιο της ημέρας, εφόσον

υπάρχει, και εάν δεν υπάρχει λέει τα επόμενα κατανυκτικά
Τροπάρια:
Ήχος πλ. β΄.
Ελέησον ημάς, Κύριε, * ελέησον ημάς ˙ * πάσης γαρ

απολογίας απορούντες, * ταύτην σοι την ικεσίαν, ως Δεσπότη *
οι αμαρτωλοί προσφέρομεν ˙ * ελέησον ημάς.
Κύριε, ελέησον ημάς, * επί σοι γαρ πεποίθαμεν ˙ * μη

οργισθής ημίν σφόδρα, * μηδέ μνησθής των ανομιών ημών ˙ *
22
αλλ΄επίβλεψον και νυν, ως εύσπλαχνος, * και λύτρωσαι ημάς εκ
των εχθρών ημών ˙ * συ γαρ ει Θεός ημών * και ημείς λαός σου ˙
* πάντες έργα χειρών σου * και το όνομά σου επιλεκλήμεθα.
Και νυν…
Της ευσπλαχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, * ευλογημένη

Θεοτόκε ˙ * ελπίζοντες εις σε μη αστοχήσωμεν ˙ * ρυσθείημεν
δια σου των περιστάσεων˙ * συ γαρ ει η σωτηρία του γένους των
Χριστιανών.
ΔΕΗΣΗ
Ο Ιερέας:
Ελέησον ημάς, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, δεόμεθά
σου, επάκουσον και ελέησον.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησον ˙ Κύριε, ελέησον ˙ Κύριε, ελέησον.
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (…) και πάσης
της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας,
επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των
δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων
Χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη πόλει
23
(ή νήσω) ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών και
αφιερωτών του αγίου Ναού τούτου.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα και υπέρ των δούλων του Θεού (και
μνημονεύει τα ονόματα εκείνων, για τους οποίους τελείται
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την αγίαν Εκκλησίαν
και την πόλιν (ή νήσον) ταύτην και πάσαν πόλιν και χώραν από
οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας,
επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου ˙
υπέρ του ίλεων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθόν
και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του αποστρέψαι και διασκεδάσαι
πάσαν οργήν και νόσον, την καθ΄ημών κινουμένην ˙ και ρύσασθαι
ημάς εκ της επικειμένης δικαίας αυτού απειλής, και ελεήσαι
ημάς.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Έτι δεόμεθα υπέρ του εισακούσαι Κύριον τον Θεόν φωνής
της δεήσεως ημών των αμαρτωλών, και ελεήσαι ημάς.
Ο Χορός:
24
Ο Ιερέας:
Επάκουσον ημών, ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων
των περάτων της γης και των εν θαλάσση μακράν ˙ και ίλεως,
ίλεως γενού ημίν, Δέσποτα, επί ταις αμαρτίαις ημών και ελέησον
ημάς. Ελεήμων γαρ και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις , και σοι την
δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι,
νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Ο Χορός:
Αμήν.
Ο Ιερέας:
Δόξα σοι, ο Θεός, η ελπίς ημών δόξα σοι.
Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της
παναχράντου και παναμώμου αγίας Αυτού Μητρός, των αγίων
ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, των αγίων ενδόξων και
καλλινίκων Μαρτύρων, του αγίου (του Ναού) των αγίων και
δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, (του αγίου της ημέρας),
ου και την μνήμην επιτελούμεν και πάντων των Αγίων ελεήσαι
και σώσαι ημάς ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Ο Χορός:
Τροπάρια:
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου.
Πάντων προστατεύεις, Αγαθή, * των καταφευγόντων εν

πίστει * τη κραταιά σου χειρί ˙ * άλλην γαρ ουκ έχομεν *
αμαρτωλοι προς Θεόν, * εν κινδύνοις και θλίψεσιν, * αεί
μεσιτείαν, * οι κατακαμπτόμενοι * υπό πταισμάτων πολλών, *
Μήτερ του Θεού του Υψίστου ˙ * όθεν σοι προσπίπτομεν ˙ Ρύσαι *
πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.
25
Όμοιο:
Πάντων θλιβομένων η χαρά * και αδικουμένων προστάτις * και

πενομένων τροφή * ξένων τε παράκλησις * και βακτηρία τυφλών, *
ασθενούντων επίσκεψις, * καταπονουμένων * σκέπη και αντίληψις * και
ορφανών βοηθός, * Μήτερ του Θεού του Υψίστου, * συ υπάρχεις ˙
Άχραντε, σπεύσον, * δυσωπούμεν, ρύσασθαι τους δούλους σου.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα, προσδεξαι * τας δεήσεις των δούλων σου * και

λύτρωσαι ημάς * από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄.
Την πάσαν ελπίδα μου * εις σε ανατίθημι, * Μήτερ του Θεου ˙

* φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.
Κατά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου συνηθίζεται να

ψάλλονται αντί για τα πιο πάνω Τροπάρια τα εξής:
Εξαποστειλάρια.
Ήχος γ΄. Ο ουρανόν τοις άστροις.
(Οκτασύλλαβοι)
Απόστολοι εκ περάτων * συναθροισθέντες ενθάδε, *

Γεσθημανή τω χωρίω * κηδεύσατέ μου το σώμα ˙ * και συ, Υιέ και
Θεέ μου, * παράλαβέ μου το πνεύμα.
Ο γλυκασμός των Αγγέλων, * των θλιβομένων η χαρά, *
χριστιανών η προστάτις, * Παρθένε μήτηρ Κυρίου, * αντιλαβού
μου και ρύσαι * των αιωνίων βασάνων.
Και σε μεσίτρειαν έχω * προς τον φιλάνθρωπον Θεόν ˙ * μη
μου ελέγξη τας πράξεις * ενώπιον των Αγγέλων ˙ * παρακαλώ σε,
Παρθένε, * βοήθησόν μοι εν τάχει.
26
Χρυσοπλοκώτατε πύργε * και δωδεκάτειχε πόλις, *
ηλιοστάλακτε θρόνε, * καθέδρα του Βασιλέως, * ακατανόητον
θαύμα * πως γαλουχείς τον Δεσπότην!
Ο Ιερέας:
Δι΄ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο
Θεός ημών, ελέησον ημάς.
Ο Χορός:
Αμήν.
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΜΙΚΡΟΥ
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΑ
Ο Ιερέας:
27
Ας είναι δοξασμένος ο Θεός μας αδιάκοπα, τώρα και
πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες.
Αμήν (= Αληθινά).
Ψαλμός ΡΜΒ΄(142)
Κύριε, άκουσε με προσοχή την προσευχή μου, δέξου στ΄αυτιά

Σου τη δέησή μου, Εσύ που τηρείς τις υποσχέσεις, άκουσε με
προσοχή, Εσύ που είσαι δίκαιος.
Και μην μπεις στο δικαστήριο μαζί με τον δούλο Σου, γιατί
κανένας άνθρωπος δεν θα βρεθεί μπροστά Σου δίκαιος.
(Λυπήσου με) γιατί ο εχθρός κατεδίωξε την ύπαρξή μου,
έρριξε στη γη τη ζωή μου. Με έβαλε να καθίσω στους σκοτεινούς
τόπους – του άδη – όπως κάθονται οι αιώνιοι νεκροί.
Γέμισε από αθυμία το πνεύμα μου, γέμισε από ταραχή μέσα
μου η καρδιά μου.
Θυμήθηκα παλιές – καλές – μέρες. Μελέτησα όλα τα έργα
Σου, μελετούσα τα έργα των χεριών Σου.
Ύψωσα προς εσένα τα χέρια μου, η ψυχή μου είναι σαν
απότιστη γη.
Γρήγορα άκουσέ με, Κύριε, σβύνει το πνεύμα μου. Μη
στρέψεις το πρόσωπό Σου μακρυά από εμένα, γιατί θα γίνω
όμοιος μ΄εκείνους που κατεβαίνουν στον λάκκο – του τάφου - .
Κάνε με να ακούσω το πρωΐ για το έλεός Σου, γιατί σε Σένα
έχω ελπίσει. Κάνε μου γνωστό, Κύριε, τον δρόμο στον οποίον να
βαδίζω, γιατί προς Εσένα ύψωσα την ψυχή μου.
Απάλλαξέ με, Κύριε, από τους εχθρούς μου, διότι κατέφυγα
σε Σένα.
Δίδαξέ με, να εκτελώ το θέλημά Σου, διότι Εσύ είσαι ο Θεός
μου. Το αγαθό Σου Πνεύμα, ας με οδηγήσει στον ίσιο δρόμο.
28
Χάρη του ονόματός Σου – που είναι έλεος – θα μου δώσεις
ζωή. Με τη δικαιοσύνη Σου θα βγάλεις από τη θλίψη την ψυχή
μου.
Και με το έλεός Σου – προς εμένα – θα αφανίσεις τους
εχθρούς μου. Και θα καταστρέψεις όλους εκείνους που θλίβουν
την ψυχή μου, γιατί εγώ είναι δούλος Σου.
Και αμέσως λέει ο Χορός:

Ήχος δ΄.
Ο Θεός είναι Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Είναι

ευλογημένος αυτός που έρχεται αντί για τον Κύριο.
Δοξολογείτε τον Κύριο και επικαλείσθε το άγιο όνομά Του.
Όλα τα έθνη με περικύκλωσαν και – με την επίκληση – του
ονόματος του Κυρίου, αμύνθηκα εναντίον τους.
Αυτό έγινε από τον Κύριο και είναι θαυμαστό στα μάτια μας.
Μετά λένε τα εξής Τροπάρια:

Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ας τρέξουμε τώρα πρόθυμα στη Θεοτόκο εμείς οι αμαρτωλοί

και οι ταπεινοί, κι ας πέσουμε στα γόνατα μετανοιωμένοι,
φωνάζοντας δυνατά μέσα από τα βάθη της ψυχής μας: Βοήθησέ
μας, Κυρία, δείχνοντας προς εμάς ευσπλαχνία. Τρέξε γρήγορα,
χανόμαστε από τις πολλές μας αμαρτίες. Μη μας αφήσεις να
φύγουμε οι δούλοι σου με άδεια χέρια, διότι εσύ είσαι η μοναδική
μας ελπίδα.
Δόξα Πατρί… και πάλι το ίδιο ή το

Απολυτίκιο του αγίου του Ναού.
Και νυν… το εξής όμοιο:
29
Θεοτόκε, ποτέ δεν θα πάψουμε να μιλούμε για τις θαυμαστές
σου πράξεις εμείς οι ανάξιοι. Γιατί αν εσύ δεν πρωτοστατούσες
μεσιτεύοντας, ποιος θα μας γλύτωνε από τόσους πολλούς
κινδύνους; Ποιος μας διαφύλαξε μέχρι τώρα ελευθέρους; Δεν θα
φύγουμε ποτέ, Κυρία, από κοντά σου, διότι πάντοτε σώζεις τους
δούλους σου από κάθε είδους συμφορά.
Ο Αναγνώστης λέει τον:

ΨΑΛΜΟ Ν΄ (50)
Ελέησέ με, Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος, και

ανάλογα με την πολλή ευσπλαχνία Σου, εξαφάνισε την αμαρτία
μου. Πλύνε με πολύ καλά, από την ανομία μου και καθάρισέ με
από την αμαρτία μου.
Διότι εγώ γνωρίζω την ανομία μου και η αμαρτία μου είναι
μπροστά μου για πάντα.
Σε Σένα μόνο αμάρτησα και έπραξα το πονηρό μπροστά Σου
– το ομολογώ – για να δικαιωθείς στα λόγια Σου – με την τιμωρία
που μου επιβάλλεις – και να είσαι νικητής στους επικριτές Σου.
Γιατί έχω συλληφθεί μέσα σε ανομίες και μέσα σε αμαρτίες,
με κυοφόρησε η μητέρα μου.
Επειδή αγάπησες, την αλήθεια, μου φανέρωσες, τα άγνωστα
και τα μυστικά της σοφίας Σου.
Θα με ραντίσεις με τον ύσσωπο – βουτηγμένον στο αίμα της
θυσίας – και θα καθαρισθώ, θα με πλύνεις και θα γίνω πιο λευκός
κι από το χιόνι.
- Τότε – θα με κάνεις να αισθανθώ αγαλλίαση και ευφροσύνη
και θα σκιρτήσουν από χαρά τα συντριμμένα κόκκαλά μου.
Στρέψε μακρυά το πρόσωπό Σου από τις αμαρτίες μου και
εξαφάνισε τις ανομίες μου.
Δημιούργησε μέσα μου καθαρή καρδιά, Θεέ μου, και
εγκατάστησε στα βάθη μου πνεύμα ευθύτητας.
Μη με ρίξεις μακρυά από την παρουσία Σου, και το Άγιο
Πνεύμα Σου, μην το αφαιρέσεις από εμένα.
30
Δος μου πάλι τη χαρά που φέρνει η σωτηρία Σου και στήριξέ
με με ισχυρό πνεύμα.
Θα διδάξω στους ανόμους τους δρόμους που οδηγούν σε
Σένα, και οι ασεβείς θα επιστρέψουν σε Σένα.
Απάλλαξέ με, Θεέ, Θεέ που μου δίνεις σωτηρία, από τα
αίματα – που έχυσα – και η γλώσσα μου θα ψάλλει με χαρά τη
δικαιοσύνη Σου.
Κύριε, θα ανοίξεις τα χείλη μου, και το στόμα μου θα Σε
δοξολογήσει.
Διότι, εάν ήθελες θυσία, πρόθυμα θα την πρόσφερα. Εσύ
όμως δεν ευχαριστήσαι σε αιματηρές – θυσίες ολοκαυτωμάτων.
Η – αρεστή – θυσία προς τον Θεό είναι το πνεύμα που έχει
ταπεινωθεί. Καρδιά, που έχει συντριβεί και έχει ταπεινωθεί ο
Θεός δεν θα την περιφρονήσει.
Ευδόκησε, Κύριε, να δείξεις την αγαθότητά Σου προς την
Σιών, κι ας οικοδομηθούν τα – γκρεμισμένα – τείχη της
Ιερουσαλήμ.
Τότε θα ευδοκήσεις να δεχτείς θυσία που ορίζει ο Νόμος,
θυσία καρπών και ολοκαυτωμάτων.
Τότε θα ανεβάσουν πάνω στο θυσιαστήριό Σου μοσχάρια
– για θυσία -.
Μετά ο χορός ψάλλει τον

ΚΑΝΟΝΑ
Ωδή α΄. Ήχος πλ. δ΄. Ο Ειρμός:
Αφού πέρασε τη θάλασσα, σαν να ήταν ξηρά, και ξέφυγε την

τυραννία της Αιγύπτου, ο Ισραηλιτικός λαός, φώναζε δυνατά: Ας
ψάλλουμε στον λυτρωτή και Θεό μας.
Τροπάρια:
Αγιοτάτη Μητέρα του Θεού, σώσε μας.
31
Επειδή με ενοχλούν πολλοί πειρασμοί καταφεύγω σε σένα,
αναζητώντας σωτηρία. Μητέρα του Λόγου και Παρθένε,
απάλλαξέ με από τις συμφορές και τα δεινά.
Με αναστατώνουν οι προσβολές των παθών, γεμίζοντας με

λύπη την ψυχή μου. Κάνε την να ειρηνέψει, Κόρη Πάναγνη, με τη
γαλήνη που δίνει ο Υιός και Θεός σου.
Παρθένε, εσένα που γέννησες τον Σωτήρα και Θεό

θερμοπαρακαλώ, να λυτρωθώ από τα δεινά. Γιατί
καταφεύγοντας τώρα σε σένα, υψώνω την ψυχή και τον νου.
Και νυν…
Εμένα, που είμαι άρρωστος στο σώμα και στην ψυχή, αξίωσέ
με, εσύ η μόνη Μητέρα του Θεού, να δεχτώ τη θεϊκή επίσκεψη και
τη δική σου φροντίδα, σαν αγαθή που κράτησες στην κοιλιά σου
τον Αγαθό.
Ωδή γ΄. Ο Ειρμός:
Κύριε, δημιουργέ της στέγης του κόσμου, του ουρανίου

θόλου, και ιδρυτή της Εκκλησίας, στερέωσέ με στη δική Σου
αγάπη, Εσύ το πιο επιθυμητό πράγμα, το στήριγμα των πιστών
μόνε Φιλάνθρωπε.
Τροπάρια:
32
Παρθένα, εσένα που γέννησες τον Θεό βάζω προστασία και
σκέπη της ζωή μου. Κυβέρνησέ με μέχρι να φτάσω στο λιμάνι
σου, εσύ η αιτία των αγαθών, το στήριγμα των πιστών, η μονη
που σου πρέπουν πολλοί ύμνοι.
Σε θερμοπαρακαλώ Παρθένα, να σκορπίσεις την ταραχή της

ψυχής μου και τη ζάλη της θλίψης μου. Διότι εσύ, Νύφη του Θεού,
κράτησες στην κοιλιά σου τον αρχηγό της γαλήνης, τον Χριστό,
η μόνη Πανάχραντη.
Εσύ που γέννησες τον ευεργέτη, τον αίτιο όλων των καλών,
ανάβλυσε σε όλους τον πλούτο της ευεργεσίας. Διότι όλα τα
μπορείς, εσύ Θεομακάριστη που κράτησες στην κοιλιά σου τον
Παντοδύναμο Χριστό.
Και νυν…
Παρθένα, επειδή χτυπιέμαι από φοβερές αρρώστιες και

νοσηρά πάθη, βοήθησέ με. Γιατί σ΄αναγνωρίζω, Πάναγνη, σαν
τον ανεξάντλητο θησαυρό των θεραπειών που προσφέρεται
αδιάκοπα.
Θεοτόκε σώσε τους δούλους σου από τους κινδύνους, διότι
όλοι μετά από τον Θεό καταφεύγουμε σε σένα, σαν σε αρράγιστο
τείχος και προστασία.
Πολυύμνητη Θεοτόκε, ρίξε σπλαχνικό βλέμμα, στη φοβερή
κακοπάθεια του σώματός μου, και θεράπευσε τον πόνο της ψυχής
μου.
Ο Ιερέας λέει τη ΔΕΗΣΗ:
33
Ελέησέ μας, Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος, Σε
παρακαλούμε, άκουσέ μας με ενδιαφέρον και ελέησέ μας.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησέ μας (τρεις φορές) .
Ο Ιερέας:
Σε παρακαλούμε ακόμη για τον Αρχιεπίσκοπό μας… και για
όλη την «εν Χριστώ» αδελφότητά μας
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη να χαρισθεί έλεος, ζωή, ειρήνη, υγεία,
σωτηρία, προστατευτική επίσκεψη, συγχώρεση και άφεση των
αμαρτιών στους δούλους του Θεού, όλους τους ευσεβείς και
Ορθοδόξους Χριστιανούς, που κατοικούν και βρίσκονται σ΄
αυτήν την πόλη (ή το νησί), τους ενορίτες, τους επιτρόπους,
τους συνδρομητές και αφιερωτές αυτού του αγίου Ναού.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη και για τους δούλους του Θεού…
(και μνημονεύει τα ονόματα εκείνων, για τους οποίους τελείται
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
34
Αυτά τα ζητούμε γιατί είσαι Θεός ελεήμων και αγαπάς τους
ανθρώπους, και γι΄αυτό σε Σένα απευθύνουμε τη δοξολογία, στον
Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και
στους ατέλειωτους αιώνες.
Ο Χορός:
Και το Κάθισμα:
Ήχος β΄. Τα άνω ζητών.
Σε σένα, που είσαι θερμή πρεσβεία μας και απόρθητο τείχος,

πηγή της ευσπλαχνίας και καταφύγιο του κόσμου, φωνάζουμε
ασταμάτητα: Θεοτόκε, Κυρία, τρέξε και γλύτωσέ μας από τους
κινδύνους, εσύ που μόνη μπορείς να μας προστατέψεις γρήγορα.
Ωδή δ΄. Ο Ειρμός:
Κύριε, άκουσα για το μυστήριο της σωτηρίας, κατενόησα τα

έργα σου και δόξασα τη Θεότητά Σου.
Τροπάρια:
Νύφη του Θεού, εσύ που γέννησες τον Κύριο τον Κυβερνήτη,
καταπράϋνε την ταραχή που φέρνουν τα πάθη μου και την
τρικυμία των φταιξιμάτων μου.
Εσύ που κράτησες στην κοιλιά σου τον Σωτήρα όλων των
υμνητών σου, τον σπλαχνικό, δώσε το άπειρο βάθος της
ευσπλαχνίας σου σ΄εμένα που σε επικαλούμαι.
35
Αφού απολαύσαμε, Πάναγνη, τις δωρεές σου, ψάλλουμε
ευχαριστήριο ύμνο, όσοι σε αναγνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού.
Και νυν…
Όσοι έχουμε ελπίδα και στήριγμα και ακλόνητο τείχος της

σωτηρίας, εσένα που σου πρέπει κάθε ύμνος λυτρωνόμαστε από
κάθε δυσκολία.
Ωδή ε΄. Ο Ειρμός:
Κύριε, φώτισέ μας με τα προστάγματά Σου και με τον

Παντοδύναμο βραχίονά Σου δώσε μας την ειρήνη Εσύ που αγαπάς
τους ανθρώπους.
Τροπάρια:
Αγνή, γέμισε με ευφροσύνη την καρδιά μου, δίνοντας τη δική

σου την καθαρότατη χαρά, εσύ που γέννησες τον αίτιο της
ευφροσύνης.
Θεοτόκε αγνή, εσύ που γέννησες την αιώνια λύτρωση και

την ειρήνη που ξεπερνά κάθε νου, (τον Χριστό), γλύτωσέ μας από
τους κινδύνους.
36
Διάλυσε, Νύφη του Θεού, την ομίχλη των αμαρτημάτων μου
με τον φωτισμό της λαμπρότητάς σου, εσύ που γέννησες - τον
Χριστό – το θείο και προαιώνιο φως.
Και νυν…
Θεράπευσε, Αγνή, την αρρώστεια των παθών μου και αξίωσέ

με να έχω την επίσκεψή σου και δος μου την υγεία με την
μεσιτεία σου.
Ωδή στ΄. Ο Ειρμός:
Απλώνω προς τον Κύριο την προσευχή μου, και θα του

απαριθμήσω τις θλίψεις μου, γιατί γέμισε η ψυχή μου από κακά
και η ζωή μου πλησίασε στον Άδη. Και θερμοπαρακαλώ σαν τον
Ιωνά: Θεέ, βγάλε με από τη φθορά.
Τροπάρια:
Όπως έσωσε από τον θάνατο και τη φθορά, την

καταδικασμένη από τη φθορά και τον θάνατο φύση μου,
παραδίδοντας τον εαυτό Του στον θάνατο – ο Χριστός - , έτσι
παρακάλεσε Παρθένε τον Κύριο και Υιό σου, να με σώσει από την
κακουργία των εχθρών – δαιμόνων - .
Παρθένε, σε αναγνωρίζω ως προστάτη της ζωής και την πιο

ασφαλή φρουρά που διαλύεις το πλήθος των πειρασμών και
διώχνεις την επίδραση των δαιμόνων. Και σε θερμοπαρακαλώ
ακατάπαυστα, να γλυτώσω από τη φθορά των παθών μου.
37
Κόρη, σε έχουμε σαν τείχος που καταφεύγουμε – στους

κινδύνους – και τέλεια σωτηρία των ψυχών μας και ανακούφιση
στις θλίψεις και με το φως αγαλλιάζουμε. Δέσποινα, και τώρα
διάσωσέ μας από τα πάθη και τους κινδύνους.
Και νυν…
Βρίσκομαι τώρα στο κρεββάτι άρρωστος και δεν υπάρχει

θεραπεία στο σώμα μου, αλλά εσύ που γέννησες τον Θεό και
Σωτήρα του κόσμου και θεράποντα των ασθενειών, σε παρακαλώ
αγαθή, σήκωσέ με από τη φθορά των ασθενειών.
Θεοτόκε, σώσε τους δούλους σου από τους κινδύνους, διότι
όλοι μετά από τον Θεό καταφεύγουμε σε σένα, σαν σε αράγιστο
τείχος και προστασία.
Αμόλυντη, εσύ που με τον λόγο – του αγγέλου συνέλαβες – με
ανεξήγητο τρόπο και κατά τις τελευταίες ημέρες – του παλαιού
κόσμου – γέννησες τον Λόγο – του Θεού – παρακάλεσέ Τον θερμά
γιατί έχεις το θάρρος της Μητέρας – προς τον Υιό της - .
Δέηση του Ιερέα και Εκφώνηση

(βλ. σελ. 24 κ. εξ.)
Κοντάκιο. Ήχος β΄.
Εσύ η προστασία των Χριστιανών και η αμετακίνητη

μεσίτρια προς τον Δημιουργό, μη παραβλέπεις τις φωνές των
δεήσεων των αμαρτωλών, αλλά τρέξε ως αγαθή, να βοηθήσεις
εμάς που με πίστη σου φωνάζουμε: Γίνε γρήγορη σε μεσιτεία και
σπεύσε σε ικεσία, εσύ Θεοτόκε, που πάντα προστατεύεις αυτούς
που σε τιμούν.
Το Α΄Αντίφωνο των Αναβαθμών.

Ήχος δ΄.
38
Από τη νεότητά μου, με πολεμούν πολλά πάθη, αλλά Εσύ ο
Ίδιος Σωτήρα μου, βοήθησε και σώσε με.
Όσοι μισείτε τη Σιών, ντροπιαστείτε από τον Κύριο. Διότι θα
ξεραθείτε όπως το χορτάρι στη φωτιά.
Με το Άγιο Πνεύμα ζωοποιείται κάθε ψυχή και με τον

καθαρισμό της υψώνεται, φωτίζεται από την – Αγία – Τριάδα με
ιερό μυστικό τρόπο.
Και νυν…
Με το Άγιο Πνεύμα αναβλύζουν τα νερά της χάριτος που

ποτίζουν όλη την κτίση, για να τη ζωογονήσουν.
Το Προκείμενο.
Θα υπενθυμίζω το όνομά σου σε όλες τις γενιές.

Άκουσε, κόρη και δες και γείρε το αυτί σου και λησμόνησε
τον λαό σου και το σπίτι του πατέρα σου και τότε ο Βασιλιάς θα
επιθυμήσει την ομορφιά σου.
Θα υπενθυμίζω το όνομά σου σε όλες τις γενιές.
Ο Ιερέας:
Ας παρακαλέσουμε θερμά τον Κύριο και Θεό μας να μας
αξιώσει να ακούσουμε το άγιο Ευαγγέλιο.
Ο Χορός:
Κύριε, ελέησέ μας (τρεις φορές).
Ο Ιερέας:
- Αυτό που θα ακουστεί – είναι σοφία –
39
Σηκωθείται – όρθιοι, να ακούσουμε το άγιο Ευαγγέλιο. Η ειρήνη –
να έλθει – σε όλους.
Ο Χορός:
Και στο δικό σου πνεύμα.
Ο Ιερέας:
Το Ανάγνωσμα είναι από το κατά Λουκάν άγιο Ευαγγέλιο. Ας
προσέξουμε.
Ο Χορός:
Σου ανήκει δοξολογία, Κύριε. Σου ανήκει δοξολογία.
Ο Ιερέας:
(Λουκ. α 39 – 49, 56)
Κατά τις ημέρες εκείνες σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε

γρήγορα σε κάποια πόλη της ορεινής Ιουδαίας και μπήκε στο
σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Και μόλις η
Ελισάβετ άκουσε τον χαιρετισμό της Μαρίας, το βρέφος που
ήταν στα σπλάχνα της πήδησε και πλημμύρισε η Ελισάβετ με
Άγιο Πνεύμα και φώναξε με δυνατή φωνή: «Εσύ είσαι ευλογημένη
– από τον Θεό – περισσότερο από όλες τις γυναίκες, ευλογημένο
είναι και το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου! Αλλά πως μου
έγινε αυτή η τιμή να με επισκεφθεί η Μητέρα του Κυρίου μου;
Γιατί μόλις ήλθε στα αυτιά μου η φωνή του χαιρετισμού σου,
πήδησε από χαρά το παιδί στα σπλάχνα μου. Και είναι μακαρία
εκείνη, που πίστεψε ότι θα εκπληρωθούν τα λόγια που της είπε ο
Κύριος». Είπε τότε η Μαριάμ:
«Δοξάζει η ψυχή μου τον Κύριο και το πνεύμα μου νιώθει
αγαλλίαση για τον Θεό, τον Σωτήρα μου, διότι είδε με ευμένεια
την ταπεινή δούλη Του. Από τώρα θα με καλοτυχίζουν όλες οι
γενιές, γιατί ο δυνατός Θεός έκανε σ΄εμένα θαυμάσια έργα». Η
40
Μαριάμ έμεινε με την Ελισάβετ περίπου τρείς μήνες και μετά
επέστρεψε στο σπίτι της.
Ο Χορός:
Σου ανήκει δοξολογία, Κύριε. Σου ανήκει δοξολογία.
Δόξα Πατρί… Ήχος β΄.
Πατέρα, Λόγε και Πνεύμα, Τριάδα που υπάρχεις σε Μονάδα,

σβύσε τα πολλά μου εγκλήματα.
Και νυν…
Ελεήμονα – Θεέ, σβύσε τα πολλά μου εγκλήματα με τις

μεσιτείες της Θεοτόκου.
Στίχος: Ελέησέ μας, Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος,

και ανάλογα με την πολλή ευσπλαγχνία Σου, εξαφάνισε την
αμαρτία μου.
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.
Παναγία Δέσποινα, μη μ΄αφήσεις να εμπιστευθώ στην

ανθρώπινη προστασία, αλλά δέξου τη δέηση του δούλου σου,
διότι με βρήκε θλίψη, και δεν μπορώ να υποφέρω τα βέλη των
δαιμόνων. Δεν έχω σκέπη ούτε που να καταφύγω ο άθλιος που
καταπολεμούμαι από παντού και εκτός από εσένα δεν έχω – άλλη
– παρηγοριά. Δέσποινα του κόσμου, ελπίδα και προστασία των
πιστών, μη παραβλέψεις τη δέησή μου, κάνε ό, τι με συμφέρει.
Θεοτόκιο:
41
Αγνή Παρθένε Θεοτόκε, κανένας δεν φεύγει ντροπιασμένος
από εκείνους που προστρέχουν προς εσένα, αλλά ζητά τη χάρη
και παίρνει το δώρο σύμφωνα με το συμφέρον που έχει η αίτησή
του.
Θεοτόκε Παρθένε, είσαι μεταβολή όσων θλίβονται,
απαλλαγή όσων αρρωσταίνουν. Σώζε την πόλη και τον λαό, εσύ
που είσαι η ειρήνη όσων πολεμούνται, η γαλήνη όσων
βασανίζονται και η μόνη προστσία των πιστών.
Ο Ιερέας:
Θεέ, σώσε τον λαό Σου και ευλόγησε την κληρονομία Σου,
βοήθησε τον κόσμο Σου με έλεος και ευσπλαχνία.
Ύψωσε τη δύναμη των Ορθοδόξων Χριστιανών και στείλε
από τον ουρανό επάνω μας τα πλούσια ελέη Σου. Με τις θερμές
προσευχές της πάναγνης Κυρίας μας Θεοτόκου και για πάντα
Παρθένου Μαρίας, με τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιού
Σταυρού. Με την προστασία των Ασωμάτων τιμίων επουρανίων
Δυνάμεων. Με τις θερμές προσευχές του τιμίου, ενδόξου
προφήτη, Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη. Των αγίων
δοξασμένων και πολυφημισμένων Αποστόλων. Των αγίων
Πατέρων μας και Οικουμενικών Διδασκάλων, Βασιλείου του
Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του
Χρυστοστόμου. Του αγίου Πατέρα μας Νικολάου, του
Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού. Των αγίων
ενδόξων Μαρτύρων που είχαν καλές νίκες. Των οσίων και
θεοφόρων Πατέρων μας. Των αγίων και δικαίων προγόνων του
Χριστού Ιωακείμ και Άννας, του αγίου … και όλων των αγίων
Σου. Σε ικετεύουμε, Κύριε, που είσαι ο μόνος πολυεύσπλαχνος,
άκουσε με προσοχή εμάς τους αμαρτωλούς που σε
θερμοπαρακαλούμε και ελέησέ μας:
Ο Χορός:
Κύριε ελέησέ μας (δώδεκα φορές).
42
Ο Ιερέας:
Με το έλεος και την ευσπλαχνία και φιλανθρωπία του
Μονογενή Σου Υιού, μαζί με τον Οποίον είσαι δοξασμένος, και με
το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Σου Πνεύμα, τώρα και
Ο Χορός:
Ωδή ζ’. Ο Ειρμός:
Οι νέοι που ήλθαν κάποτε από την Ιουδαία στη Βαβυλώνα,

καταπάτησαν με την πίστη στην – Αγία – Τριάδα, τη φλόγα του
καμινιού, ψάλλοντας: Θεέ των προγόνων μας είσαι δοξασμένος.
Τροπάρια:
Σωτήρα – Χριστέ - , όταν θέλησες να φέρεις σε πέρας τη

σωτηρία μας, κατοίκησες στη μήτρα της Παρθένου την οποία
ανέδειξες προστάτη του κόσμου. Θεέ των προγόνων μας είσαι
δοξασμένος.
Αγνή Μητέρα, επειδή γέννησες Αυτόν που ευχαριστιέται να

ελεεί, παρακάλεσέ Τον θερμά να γλυτώσει από τα αμαρτήματα,
και από τους μολυσμούς της ψυχής αυτούς που με πίστη
κραυγάζουν: Θεέ των προγόνων μας, είσαι δοξασμένος.
43
Ανέδειξες – Χριστέ - , αυτήν που σε κράτησε στα σπλάχνα
της θησαυρό σωτηρίας και πηγή αφθαρσίας, και πύργο όπου
κανείς βρίσκει ασφάλεια και θύρα μετανοίας, γι΄αυτούς που
κραυγάζουν: Θεέ των προγόνων μας, είσαι δοξασμένος.
Και νυν…
Θεοτόκε, εσύ που γέννησες τον Σωτήρα Χριστό για μας κάνε
άξιους θεραπείας από τις αδιαθεσίες των σωμάτων και τις
αρρώστιες των ψυχών, αυτούς που με πόθο έρχονται στη θεία
σου προστασία.
Ωδή η’. Ο Ειρμός:
Τον Βασιλιά των ουρανών, που τον υμνούν οι στρατιές των

Αγγέλων, υμνείτε – οι πιστοί – και δοξολογείτε, σε όλους του
αιώνες.
Τροπάρια:
Μη παραβλέψεις, Παρθένε, αυτούς που έχουν ανάγκη τη

βοήθειά σου και σε υμνούν, Κόρη, και σε δοξολογούν αιώνια.
Παρθένε, δίνεις άφθονες θεραπείες σ΄αυτούς που με πίστη

σε υμνούν και δοξάζουν τον απερίγραπτο Υιό σου.
Παρθένε, θεραπεύεις τις αρρώστιες της ψυχής μου και τους

πόνους του σώματος, για να δοξάζω εσένα τη Χαριτωμένη.
44
Και νυν…
Παρθένε, διώχνεις μακρυά τις επιθέσεις των πειρασμών και

τις εφόδους των παθών, γι΄αυτό σε υμνούμε σε όλους τους
αιώνες.
Ωδή Θ’. Ο Ειρμός:
Αγνή Παρθένε, όσοι σωθήκαμε δια μέσου σου, ομολογούμε

για σένα ότι είσαι πραγματικά Θεοτόκος και σε δοξολογούμε
μαζί με τους χορούς των Ασωμάτων – Αγγέλων - .
Τροπάρια:
Παρθένε, εσύ που κράτησες στα σπλάχνα σου τον Χριστό, ο

Οποίος αφαίρεσε κάθε δάκρυ από κάθε πρόσωπο μη αποστραφείς
τα δάκρυά μου που τρέχουν.
Παρθένε, γέμισε με χαρά την καρδιά μου, εσύ που δέχτηκες

μέσα σου όλη τη χαρά – που είναι ο Χριστός – αφού εξαφάνισες
τη λύπη της αμαρτίας.
Παρθένε, γίνε γι΄αυτούς που καταφεύγουν σε σένα λιμάνι και

προστασία και τείχος στερεό και καταφύγιο και σκέπη και
αγαλλίαση.
45
Παρθένε, φώτισε με τις ακτίνες του φωτός σου, αυτούς που
με ευσέβεια σε ομολογούν Θεοτόκο, διώχνοντας το σκοτάδι της
άγνοιας.
Και νυν…
Παρθένε, θεράπευσέ με εμένα που ταπεινώθηκα από την

πληγή στον τόπο της αρρώστειας, μετατρέποντας την
αρρώστεια σε ανάρρωση.
Και αμέσως:
Αξίζει αληθινά να μακαρίζουμε εσένα την Θεοτόκο που σου

πρέπουν μακαρισμοί και δεν έχεις κανένα ψεγάδι και είσαι η
Μητέρα του Θεού μας.
Εγκωμιάζουμε εσένα που είσαι τιμιότερη από τα Χερουβίμ κι

ασύγκριτα ενδοξότερη από τα Σεραφίμ, εσένα που χωρίς φθορά
γέννησες τον Θεό Λόγο και είσαι πραγματική Θεοτόκος.
Και ο Ιερέας θυμιατίζει το Θυσιαστήριο

και το Λαό.
Μεγαλυνάρια
Ήχος πλ. β΄. Την τιμιωτέραν.
Ας τιμήσουμε με ύμνους εσένα που αναδείχτηκες υψηλότερη

από τους ουρανούς και καθαρότερη από τις ακτίνες του ήλιου,
εσένα που μας λύτρωσες από την κατάρα και είσαι η Δέσποινα
του κόσμου.
Από τις πολλές μου αμαρτίες είναι άρρωστο το σώμα κι η

ψυχή μου. Καταφεύγω σ΄εσένα τη Χαριτωμένη, βοήθησέ με εσύ
που είσαι η ελπίδα των απελπισμένων.
46
Δέσποινα και Μητέρα του Λυτρωτή, δέξου παρακλήσεις των
αναξίων δούλων σου, να μεσιτέψεις σ΄Αυτόν που γεννήθηκε από
εσένα. Εσύ Δέσποινα του κόσμου γίνε μεσίτρια.
Σου ψάλλουμε τώρα πρόθυμα την ωδή, πολυύμνητε Θεοτόκε

με ευφροσύνη. Μαζί με τον Πρόδρομο – Ιωάννη – και όλους τους
αγίους ικέτευε, Θεοτόκε, - τον Υιό σου – να μας σπλαχνιστεί.
Ας μένουν άφωνα τα χείλη των ασεβών που δεν προσκυνούν

τη σεβαστή σου εικόνα, την Οδηγήτρια, που τη ζωγράφισε ο
ιερότατος απόστολος Λουκάς.
Λέγεται το Μεγαλυνάριο του αγίου του Ναού.

Και:
Όλες οι στρατιές των Αγγέλων, Πρόδρομε του Κυρίου,

Δώδεκα Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι, θερμοπαρακαλέστε – τον
Θεό – να σωθούμε.
Είσαι Άγιος Θεέ – Πατέρα - , είσαι Άγιος – Υιέ – Δυνατέ, είσαι
Άγιο Αθάνατο – Πνεύμα - , ελέησέ μας (τρεις φορές).
Ανήκει δοξολογία στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο

Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.
Παναγία Τριάδα, ελέησέ μας. Κύριε – Θεέ – συγχώρεσε τις

αμαρτίες μας. Δέσποτα – Υιέ - , συγχώρεσε τις αμαρτίες μας.
Άγιο – Πνεύμα -, επισκέψου και θεράπευσε τις αδυναμίες μας,
εξαιτίας του ονόματός Σου. Κύριε, ελέησέ μας, Κύριε ελέησέ μας,
Κύριε, ελέησέ μας.
Ανήκει δοξολογία στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο

Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.
47
Επουράνιε Πατέρα μας, ας δοξαστεί το όνομά Σου, ας έλθει
η βασιλεία Σου, ας γίνει το θέλημά Σου, όπως στον ουρανό, έτσι
και στη γη. Το αναγκαίο για τη συντήρησή μας ψωμί δώσε μας
σήμερα, και συγχωρεσε τις αμαρτίες μας, όπως και εμείς
συγχωρούμε εκείνους που μας έχουν κάνει κακό. Και μη
επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσέ μας από τον
πονηρό.
Ο Ιερέας:
-Αυτά τα ζητούμε – γιατί είναι δική Σου η βασιλεία και η
δύναμη και η δόξα, του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου
Πνεύματος, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες.
Αμήν.
Ο Αναγνώστης λέει το Απολυτίκιο της ημέρας, εφόσον

υπάρχει, και εάν δεν υπάρχει λέει τα επόμενα κατανυκτικά
Τροπάρια:
Ήχος πλ. β΄.
Ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας, γιατί μη έχοντας καμμιά

απολογία, εμείς οι αμαρτωλοί, προσφέρουμε αυτή την
παράκληση σ΄Εσένα που είσαι Κύριος: ελέησέ μας.
Κύριε, ελέησέ μας, γιατί στηρίξαμε την ελπίδα μας σ΄Εσένα.

Μη οργισθείς πολύ μαζί μας, μήτε να θυμηθείς τις ανομίες μας.
Αλλά κύτταξέ μας με ευμένεια και τώρα Εσύ ο σπλαχνικός και
γλύτωσέ μας από τους εχθρούς μας. Γιατί, Εσύ είσαι ο Θεός μας
και εμείς είμαστε ο λαός Σου. Είμαστε όλοι έργα των χεριών Σου,
και έχουμε ονομαστεί με το όνομά Σου.
Και νυν…
48
Ευλογημένη Θεοτόκε, άνοιξέ μας την πύλη της ευσπλαχνίας.
Ελπίζοντας σε σένα, ας μη αστοχήσουμε, να γλυτώσουμε δια
μέσου σου από τις – δύσκολες – περιστάσεις. Διότι εσύ είσαι η
σωτηρία του γένους των Χριστιανών.
ΔΕΗΣΗ
Ο Ιερέας:
Ελέησέ μας, Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος, Σε
παρακαλούμε άκουσέ μας με ενδιαφέρον και ελέησέ μας.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Σε παρακαλούμε ακόμη για τον Αρχιεπίσκοπό μας… και για
όλη την «εν Χριστώ» αδελφότητά μας.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη να χαρισθεί έλεος, ζωή, ειρήνη, υγεία,
σωτηρία, προστατευτική επίσκεψη, συγχώρεση και άφεση των
αμαρτιών στους δούλους του Θεού, όλους τους ευσεβείς και
Ορθοδόξους Χριστιανούς, που κατοικούν και βρίσκονται σ΄αυτήν
την πόλη (ή το νησί), τους ενορίτες, τους επιτρόπους, τους
συνδρομητές και αφιερωτές αυτού του αγίου Ναού.
Ο Χορός:
49
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη και για τους δούλους του Θεού…
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη να διαφυλαχτεί αυτή η αγία Εκκλησία
και η πόλη (ή το νησί) και κάθε πόλη και χωριό από οργή, πείνα,
επιδημία, σεισμό, καταποντισμό, φωτιά, μαχαίρι, επιδρομή
αλλοφύλων, εμφύλιο πόλεμο και ξαφνικό θάνατο. Για να γίνει ο
αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός μας σπλαχνικός, ευμενής και
εύκολος σε συμφιλίωση, ώστε να μεταστρέψει και να διώξει
μακρυά κάθε οργή και αρρώστεια, που έρχεται εναντίον μας. Και
να μας ελεήσει.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Παρακαλούμε ακόμη, για να ακούσει με προσοχή ο Κύριος και
Θεός τη φωνή της παρακλήσεώς μας, εμείς που είμαστε
αμαρτωλοί και να μας ελεήσει.
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Θεέ και Σωτήρα μας, άκουσέ μας με προσοχή, Εσύ που είσαι
η ελπίδα όλων – των ανθρώπων που κατοικούν – στις άκρες της
γης και βρίσκονται μακρυά στη θάλασσα. Και γίνε, Δέσποτα,
πολύ ευμενής, για τις αμαρτίες μας και ελέησέ μας. Διότι είσαι
ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός και απευθύνουμε τη δοξολογία
50
σ΄Εσένα, τον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και
Ο Χορός:
Ο Ιερέας:
Θεέ, Σου ανήκει δοξολογία, Εσένα που είσαι η ελπίδα μας,
Σου ανήκει δοξολογία. Ο Χριστός, ο αληθινός Θεός μας, με τις
θερμές προσευχές της πάναγνης και αμόλυντης αγίας Μητέρας
Του, - τις προσευχές – των αγίων, δοξασμένων και
πολυφημισμένων Αποστόλων, των αγίων ενδόξων Μαρτύρων που
είχαν καλές νίκες, του αγίου… των αγίων και δικαίων προγόνων
του Χριστού, Ιωακείμ και Άννας, του αγίου… του οποίου τελούμε
την μνήμη και όλων των αγίων, να ελεήσει και να σώσει εμάς ως
αγαθός και φιλάνθρωπος – που είναι - .
Ο Χορός:
Τροπάρια:
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου.
Αγαθή Μητέρα του Υψίστου Θεού, προστατεύεις όλους

αυτούς που με πίστη καταφεύγουν κάτω από το δυνατό σου χέρι.
Διότι, δεν έχουμε άλλη παντοτεινή μεσιτεία προς τον Θεό οι
αμαρτωλοί στους κινδύνους και στις θλίψεις, εμείς που μας
έχουν λυγίσει οι πολλές αμαρτίες. Γι΄αυτό πέφτουμε μπροστά
σ΄εσένα – και παρακαλούμε - : Γλύτωσε από κάθε – κακή –
περίσταση τους δούλους σου.
Όμοιο:
Μητέρα του Υψίστου Θεού είσαι η χαρά όλων των

θλιβομένων, η προστάτιδα των αδικουμένων, η τροφή των
πεινασμένων, η παρηγοριά των ξένων, το ραβδί των τυφλών, η
επίσκεψη των αρρώστων, η σκέπη και η βοήθεια των
51
ταλαιπωρουμένων. Αμόλυντη σε θερμοπαρακαλούμε τρέξε για να
γλυτώσεις τους δούλους σου.
Ήχος πλ. δ΄.

Δέσποινα, δέξου με ευμένεια τις δεήσεις των δούλων σου και
λύτρωσέ μας από κάθε ανάγκη και θλίψη.
Ήχος β΄.
Μητέρα του Θεού, κάθε ελπίδα μου την αναθέτω σ΄εσένα,

φύλαξέ με κάτω από την προστασία σου.
Κατά την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου συνηθίζεται να

ψάλλονται αντί για τα πιο πάνω Τροπάρια τα εξής:
Εξαποστειλάρια.
Ήχος γ΄. Ο ουρανόν τοις άστροις.
(Οκτασύλλαβοι)
Απόστολοι – λέει η Θεοτόκος – μαζευτείτε από τα πέρατα –

του κόσμου – εδώ, και στο χωριό Γεθσημανή κηδεύστε μου το
σώμα. Και Εσύ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβε την ψυχή μου.
Παρθένε, Μητέρα του Κυρίου, εσύ που είσαι η αγαλλίαση των
Αγγέλων και η χαρά των θλιβομένων, η προστάτιδα των
Χριστιανών, βοήθησέ με και γλύτωσέ με από τα αιώνια βάσανα.
Και εσένα έχω μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπο Θεό, για να μη
μου ελέγξει τις πράξεις μπροστά στους αγγέλους. Σε παρακαλώ,
Παρθένε, βοήθησέ με γρήγορα.
Πύργε πλεγμένε με χρυσάφι, πόλη με δώδεκα τείχη, θρόνε
που ακτινοβολείς και έδρα του βασιλιά. Ακατανόητο θαύμα, πως
τρέφεις με γάλα τον Δεσπότη!
Ο Ιερέας:
Με τις ευχές των αγίων Πατέρων μας, Κύριε Ιησού Χριστέ
και Θεέ μας ελέησέ μας.
52
Ο Χορός:
53

Παράκληση της Παναγίας

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Παράκληση της Παναγίας

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ

Σημείωση: Το κείμενο του Μικρού και Μεγάλου Παρακλητικού

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΒ΄ (142)

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν

Και αμέσως λέει ο Χορός:

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν˙ ευλογημένος ο ερχόμενος εν

Μετά λένε τα εξής Τροπάρια:

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, *αμαρτωλοί και

Δόξα Πατρί… και πάλι το ίδιο ή το

Ου σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, * τας δυναστείας σου λαλείν

Ο Αναγνώστης λέει τον:

Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το

Μετά ο χορός ψάλλει τον

Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν * και την αιγυπτίαν * μοχθηρίαν

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς.

Παθών με ταράττουσι προσβολαί, * πολλής αθυμίας *

Σωτήρα τεκούσαν σε και Θεόν * δυσωπώ, Παρθένε, *

Νοσούντα το σώμα και την ψυχήν * επισκοπής θείας * και

Ωδή γ΄. Ο Ειρμός:

Ουρανίας αψίδος, * οροφουργέ Κύριε * και της Εκκλησίας

Προστασίαν και σκέπην * ζωής εμής τίθημι * σε,

Ευεργέτην τεκούσα, * τον των καλών αίτιον, * της ευεργεσίας τον

Χαλεπαίς αρρωστίαις * και νοσεροίς πάθεσιν * εξεταζομένω, Παρθένε,

Διάσωσον από κινδύνων * τους δούλους σου, Θεοτόκε, * ότι πάντες

Ο Ιερέας λέει τη ΔΕΗΣΗ:

Ελέησον ημάς, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, δεόμεθά σου,

Πρεσβεία θερμή * και τείχος απροσμάχητον, * ελέους πηγή, *

Ωδή δ΄. Ο Ειρμός:

Εισακήκοα, Κύριε, * της οικονομίας σου το μυστήριον˙ *

Των παθών μου τον τάραχον, * η τον κυβερνήτην τεκούσα Κύριον, *

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Ευσπλαχνίας την άβυσσον * επικαλουμένω της σης παράσχου μοι, *

Απολαύοντες, Πάναγνε, * των σων δωρημάτων, ευχαριστήριον

Οι ελπίδα και στήριγμα * και της σωτηρίας τείχος

Ωδή ε΄. Ο Ειρμός:

Φώτισον ημάς * τοις προστάγμασί σου , Κύριε, * και τω

Έμπλησον, Αγνή, * ευφροσύνης την καρδίαν μου, * την σην ακήρατον

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Λύτρωσαι ημάς * εκ κινδύνων, Θεοτόκε αγνή, * η αιωνίαν τεκούσα

Λύσον την αχλύν * των πταισμάτων μου, Θεόνυμφε, * τω φωτισμώ

Ίασαι, Αγνή, * των παθών μου την ασθένειαν, * επισκοπής σου

Ωδή στ΄. Ο Ειρμός:

Θανάτου και της φθοράς ως έσωσεν, * εαυτόν εκδεδωκώς

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Προστάτιν σε της ζωής επίσταμαι * και φρουράν

Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα * και ψυχών σε παντελή

Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι * και ουκ έστιν ίασις τη

Δέηση του Ιερέα και Εκφώνηση

Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, * μεσιτεία προς

Το Α΄Αντίφωνο των Αναβαθμών.

Εκ νεότητός μου * πολλά πολεμεί με πάθη˙ * αλλ΄αυτός

Αγίω Πνεύματι * πάσα ψυχή ζωούται * και καθάρσει *

Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά και γενεά.

Δόξα Πατρί… Ήχος β΄.

Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, * Τριάς η εν Μονάδι, * εξάλειψον τα

Ταις της Θεοτόκου * πρεσβείες, Ελεήμον, * εξάλειψον τα

Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι.

Μη καταπιστεύσης με * ανθρωπίνη προστασία, * Παναγία

Ουδείς προστρέχων επί σοι * κατησχυμμένος από σου

προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων ασωμάτων˙

Ωδή ζ’. Ο Ειρμός:

Οι εκ της Ιουδαίας * καταντήσαντες Παίδες * εν Βαβυλώνί

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.

Θελητήν του ελέους, * όν εγέννησας, Μήτερ * αγνή,